Herdenking 500 – jaar; groepsreis Zürich
Met vier auto’s, één avontuurlijke fietser en een treinreiziger ging onze groep van twaalf vanuit Groningen op weg naar Zürich om een historisch moment mee te maken: de herdenking van 500 jaar anabaptisme. Voor de helft van de groep begon de reis al wat eerder, de andere helft vertrok op woensdag 28 mei. Met wat files hier en daar, en natuurlijk wat avontuur onderweg, troffen we elkaar rond etenstijd in ons hotel in Dietikon. Onder het genot van pizza’s in het restaurant van migranten uit Kosovo, deelden we verhalen. Na de reisavonturen werden nog even plannen afgestemd voor de grote dag die ons te wachten stond.
Op Hemelvaartsdag, donderdag 29 mei, stond Zürich volledig in het teken van de bijzondere herdenking. Gewapend met programmaboekjes en een routekaart verspreidden we ons in wisselende samenstellingen door de prachtige oude binnenstad. Bij elk hoekje leek wel iets bijzonders te gebeuren: koren uit alle werelddelen zorgden voor vrolijke muzikale intermezzo’s, indrukwekkende tentoonstellingen trokken onze aandacht, zoals de quilt tentoonstelling in de sfeervolle Predigerkirche, en de emotioneel pakkende tentoonstelling ‘Vervolgd, geïntimideerd, vergeten’ in de Zentralbibliothek.
Meerdere van ons liepen de historische wandeltocht die langs tien belangrijke plekken uit onze geschiedenis in Zürich voerde. Onderweg genoten we van spontane ontmoetingen met oude bekenden uit andere gemeenten en zelfs mensen uit Indonesië, die enkele groepsgenoten kenden van de uitwisseling in 2024. Zo werd Zürich die dag bijna een grote (wereldwijde) familiereünie, vol verrassende ontmoetingen en warme begroetingen.
Ook inhoudelijk werden we geraakt. De workshops waren verrassend, boeiend en divers. We verdiepten ons in actuele anabaptistische migratieverhalen en hoorden het indrukwekkende verhaal over hoe de Ethiopische Meserete Kristos-kerk gegroeid is. Toen onze predikant vroeg naar tips, kregen we een aanmoediging om de hoop niet te verliezen. Een andere workshop ging over gerechtigheid en vrede in Israël en Palestina, waarbij de inzet van Mennonite Action inspirerend was. De workshop die ons meenam naar het jaar 1525, bood inzicht in de complexe omstandigheden rondom de eerste volwassenendoop in Zürich. Genoeg stof tot nadenken, en uiteraard veel om naderhand over door te praten.
De dag werd op indrukwekkende wijze afgesloten met een gezamenlijke slotviering in de historische Grossmünster-kerk. Helaas lukte het niet iedereen om binnen te komen – zoveel belangstelling was er voor dit moment. Maar degenen die binnen waren, kwamen duidelijk onder de indruk naar buiten. De dienst werd gekenmerkt door een pleidooi voor verzoening. Vertegenwoordigers van kerken die ooit dopers vervolgden, zoals katholieken, lutheranen en gereformeerden, deelden openhartig over heling en een gezamenlijke toekomstvisie. Een van de hoogtepunten was een persoonlijke en onverwachte boodschap van paus Leo XIV via kardinaal Koch, waarin hij opriep tot eerlijkheid, vriendelijkheid en moed om lief te hebben – het thema van deze herdenkingsdag. De dienst is HIER terug te zien. Klik HIER voor de liturgie met teksten en melodieën.
Na deze intensieve en inspirerende dag was het heerlijk om samen te ontspannen tijdens een gezellig en lekker diner bij restaurant (de) Burger Meister. Sommigen hadden zelfs nog genoeg energie om daarna door te gaan naar een sfeervolle bar boven de rivier, anderen praten door in de lobby van het hotel met gratis ijsjes en meer.
Vrijdag was een dag om vrij in te vullen. Sommigen bezochten familie of vrienden, anderen gingen wandelen in de adembenemend mooie Zwitserse bergen, maakten een spectaculaire boottocht langs watervallen, of ontdekten de opkomende, bruisende wijk Zürich West. Een paar kozen voor ontspanning in een wellness met een panoramisch uitzicht vanaf een bergtop. Rond vijf uur verzamelden we ons weer, deze keer voor een heerlijke en uitgebreide barbecue bij de zus van Marjolijn – een warme en gastvrije afsluiting van onze gezamenlijke dagen. We sloten af met het samen zingen van een lied.
Zaterdagochtend zwaaiden de eersten alweer af, terwijl anderen nog wat langer konden blijven of er zelfs een kleine vakantie aan vast knoopten. Het was een reis om nooit meer te vergeten. We hebben elkaar beter leren kennen, veel ontdekt over onze rijke geschiedenis en vooral ontzettend veel plezier gehad. Een ervaring die nog lang zal nagloeien en waar we dankbaar en met warme herinneringen aan terugdenken!
Beitske, Ellen, Femke, Hilde, Jan Cees, Jildou, Margriet, Marieke, Marjolijn, Nick, Nynke, Swanhilde
